Eerlijk is eerlijk. Ze hebben in Elden wel een punt. Elden lag al eeuwen waar het nu nog steeds ligt en Arnhem is na de Tweede Wereldoorlog als het ware om Elden heen gegroeid. Tegenwoordig is Elden een onderdeel van Arnhem Zuid. Maar door de oude dorpskern en het vele groen heb je niet het idee dat je in Arnhem bent als je hier fietst of rondloopt. Ook het dorpse karakter van Elden is altijd gebleven. Rondom de verbouwde boerderijtjes liggen kleine weides waar schapen grazen. Je vindt hier moestuintjes en boomgaarden. Naast de Bonifatiuskerk in het dorp staat een prachtige plataan van ongeveer 250 jaar oud. De plataan heeft een omtrek van maar liefst 750 centimeter. Dat maakt het de dikste boom in zijn soort in Nederland.

In Elden kan je fantastisch fietsen en wandelen. Zo ligt in de noord-west hoek van het dorp Park Westerveld met het Perenlaantje. Dit laantje werd ooit aangelegd door een baron met een voorliefde voor het kweken van perenrassen. Vanuit het park kom je op de Drielse Dijk en kijk je uit over het oorspronkelijke uiterwaardengebied. In de negentiende eeuw werd hier Fort Elden aangelegd als onderdeel van de IJssellinie.

Er lopen nu paarden en schapen en in het voorjaar hoor je er de scholeksters schreeuwen. Als je vervolgens terugloopt naar Elden, kun je goed zien dat men in Elden nog steeds een gevoel van autonomie koestert. Elden heeft aan het begin van de bebouwde kom zijn eigen plaatsnaambord: Elden, gemeente Arnhem. Net als vroeger. Een dorp in de stad.

Kijk voor meer informatie op Elden.